Bieluń dziędzierzawa
Bieluń dziędzierzawa - Datura stramonium
Psiankowate
Roślina roczna. Kwitnei od czerwca do października. Pochodzi prawdopodobnie z północnych rejownów Ameryki Północnej, skąd została zawleczona do innych części Ameryki, do Europy i na inne kontynenty. Występuje w rozproszeniu lub stosunkowo często na rumowiskach, ugorach, polach, przydrożach, w ogrodach i winnicach oraz w pobliżu osiedli, na ciepłych stanowiskach od nizin po pogórze.
Zbiera się przede wszystkim liście roślin kwitnących (Foloum Stramonii), wyjątkowo również dojrzałe nasiona (Semen Stramonii). Liście suszy się w cieniu w temperaturze otoczenia lub w suszarni w temperaturze do 50 C. Surowiec ma odurzający zapach i smak słonawogorzki.
Roślina jest silnie trująca. Nie wolno zatem zatrudniać dzieci przy zbiorze bądź obróbce pozyskanego materiału. Dorośli powinni pracować w rękawiczkahc i nie dotykać rękoma oczu ani ust.
Liście zawierają trujące alkaloidy z grupy tropanu, głównie hyoscyjaminę i atropinę, jak również niewielkie ilości skopolaminy; nasiona zawierają ponadto do 20 % tłuszczu.
Działanie i zastosowanie zawartych w surowcu alkaloidów z grupy tropanu są takie same jak w wypadku pokrzyku wilczej jagody i lulka czarnego.
Liście bielunia służą głównie do wyrobu papierosów przeciwastmatycznych. Innego zastosowania nie znajdują, ponieważ zamiast nich używa się dziś wyłącznie wyodrębnionych czystych alkaloidów, których dawki określane są przez lekarza.